ΑΠΙΣΤΙΑ Ή ΑΛΛΙΩΣ... ΚΕΡΑΤΟ!

Είναι η απιστία μέσα στο "παιχνίδι του έρωτα"???  Ή μήπως είναι  το τελευταίο παιχνίδι που θα παίξεις και θα σε κάνει να δεις άλλη μια φορά στην οθόνη της ζωής σου το GAME OVER???
Η απιστία μπορεί να είναι σωματική, ψυχική ακομα και πνευματική. Από θρησκευτικής πλευράς, θεωρείται αμάρτημα.Από κοινωνικής πλευράς θεωρείται αδίκημα(μοιχεία) και λόγος διαζυγίου.Από βιολογικής πλευράς είναι κάτι φυσιολογικό και για πολλές από μας είναι πλέον must!

Γράφει η 

Άννυ Λιρανά

'Οπως σε όλα τα ζώα έτσι και στον άνθρωπο κυριαρχεί το ένστικτο της διαιώνισης και του πολλαπλασιασμού.Οι άνδρες έχουν τη γενετική εντολή στα χρωματοσώματά τους να αφήσουν  πίσω τους όσους περισσότερους απογόνους μπορούν. Αυτό σημαίνει πως τείνουν να κάνουν σεξ με πολλές γυναίκες.Οι γυναίκες τείνουν στην απιστία  μετά την ωορρηξία γύρω στην 13η και 14η μέρα της περιόδου.( κάτι μου θυμίζει....) Αυτό είναι γενετικά καθορισμένο καθώς ασυνείδητα θέλουν να είναι σίγουρες ό,τι θα γονιμοποιηθούν.
Και ενώ για τους άνδρες οι σεξουαλικές περιπέτειες είναι μια αθώα υπόθεση, για τη γυναίκα η απιστία είναι μια πράξη ριψοκίνδυνη που την οδηγεί εφ'όσον γίνει γνωστή στην κοινωνική περιφρόνηση.Αυτό είναι που λέμε πως αν ένας άνδρας πάει με άλλη θωρείται μαγκας από τους φίλους του ενώ αν μια γυναικα κερατώσει τον ανδρα της , θεωρείται... άντε να μην το πω...
Οι άνδρες που τείνουν στην απιστία είναι συνήθως  κοινωνικοί,εξωστρεφείς,και με μεγάλη αυτοπεποίθηση και το δείχνουν ,τους αρέσει να φλερτάρουν κι πάντα απολαμβάνουν τη συντροφιά του άλλου φύλου.Το ζήτημα όμως είναι γιατί δεν φλερτάρουν με την επίσημη σχέση τους αλλά αρέσκονται στο να οδηγούνται σε περιπέτειες έξω απ'αυτη???
Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο υπάρχουν αρκετοί κοινωνικοι άνδρες που απολαμβάνουν το φλερτ χωρίς όμως την παραμικρή πρόθεση για "κέρατο". Υπάρχουν επίσης αρκετοί που ενώ είναι συνεσταλμένοι και λιγότερο κοινωνικοί,απατούν κατ'εξακολούθηση τις γυναίκες τους  ακόμα κι αν δηλώνουν πως τις αγαπούν.(βλέπε παροιμία : τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι...)
Ο άνθρωπος που έχει τάση για απιστίες έχει ανάγκη κάθε τόσο να "ξεφεύγει" από τη σχέση του αποφεύγοντας ίσως με αυτό τον τρόπο να έρθει πιο κοντά στο σύντροφό του, να τον γνωρίσει καλύτερα, να επιδιώξει  επίλυση τυχόν προβλημάτων,  καλύτερη συνεννόηση ,  μεγαλύτερη επαφή και επικοινωνία.
Τέλος,το διαρκές ψάξιμο για "κάτι καλύτερο" είναι σίγουρα πιο ελκυστικό και λιγότερο απειλητικό από το να αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά την ίδια πραγματικότητα.Μόνο που το κάτι καλύτερο κάποια στιγμή γίνεται κι αυτό η ίδια γνωστή καθημερινότητα και ξυπνάει πάλι η ανάγκη για φυγή.Αυτή είναι  η μοίρα του κάθε κατά συρροήν άπιστου.

Γιαυτό λοιπόν, να θυμάστε πως: ο ανόητος ούτε συγχωρεί ούτε ξεχνά,ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά,ο σοφός συγχωρεί μα δεν ξεχνά! (Τόμμας Σας) 

Γράφει η

Άννυ Λιρανά