Ω ΕΛΑΤΕ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΜΕ ΦΟΡΑ ΣΤΟΝ …ΔΙΑΟΛΟ!

Με μαγικά κόλπα ετοιμάζονται όλοι οι κολασμένοι δήθεν σωτήρες να γεμίσουν κι άλλο τους τραπεζικούς τους off shore λογαριασμούς στους φορολογικούς παραδείσους αγνώστων νησιών.

Οι βρικόλακες και οι γελοίοι διαφθορείς, υπό το φως των κεριών και του φεγγαριού...


Γράφει η Sola Krupeza

υποτιμητές της νοημοσύνης του απλού λαού, ως υποτακτικοί στα μεγάλα χοντρά συμφέροντα των οπλικών συστημάτων, των πετρελαίων, των ορυχείων και σε λίγο καιρό και του αέρα που αναπνέουμε, ξαναβγαίνουν στο γυαλί με λάμψη, πολύ μέικ απ και γεμάτοι χλιδάτες υποσχέσεις για την σύμπνοια, την αλλαγή, την ανατροπή και την επανάσταση.

Οι μεγαλοκαρχαρίες της μίζας, τα σινάφια του κυκλώματος λαδιού και οι απανταχού ‘πούστηδες’ και ‘πουτάνες’ της πολιτικής ζωής αυτού του τόπου που μας γέννησε, σπρώχνουν και προωθούν με τη μυρωδιά του βρώμικου μαύρου χρήματος τις μεγάλες δουλειές τους για τις χοντροτσεπάρες τους και βγάζουν δόντια μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα για να ρουφήξουν κι άλλο το αίμα μας.
Στο διάολο να πάτε κι ακόμα παραπέρα κι εσείς και τα φλωροτέκνα σας και τα μπουμπούκια σας! Να πάτε όλοι μαζί να πνιγείτε και να πάρετε και φόρα! Να πάτε να γαμηθείτε! Με πολλά γραπτά φαξ και αριθμούς πρωτοκόλων στη γραφειοκρατία σας, στον σκοταδισμό σας και στην ψηφιακή σας σύγκλιση!

Εμείς στην καρακοσμάρα μας και στη δική μας γελοιότητα, θα φωνάζουμε τραγουδιστά με απόλυτη αρμονία εν χορώ:

Ω ελάτε, ελάτε μεγαλοκεφάλαια! Ελάτε άραβες, τούρκοι και δυτικοευρωπαίοι επενδυτές με τη συνέργια της ξεπουλημένης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ & συνδικαλισταράδων τεμπέληδων Α.Ε. να ανθίσουμε!

Ω ελάτε, ελάτε σε μια χώρα που πεθαίνει κάθε μέρα, που κλαίει ουρλιάζοντας με ιαχές για να νοικιάσει τη γη της, να αυξήσει τον τουρισμό της, να ανανεώσει τις πηγές ενέργειάς της από τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά της πάρκα, ελάτε να δροσιστείτε στα θολά νερά της και στα υδροηλεκτρικά της πριν πέσει κι άλλο ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας από τις παράνομες γεωτρήσεις των αγροτών και πριν ανακαλύψουμε το τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου στην Κύπρο ή ξεπουλήσουμε τα πενιχρά ταλαιπωρημένα ορυχεία χρυσού στη Χαλκιδική.

Ω ελάτε, ελάτε να χτίσετε κι άλλες συγχρηματοδοτούμενες γέφυρες και γεφυράκια για να τα πληρώνουμε πενταπλά κι εμείς και τα δισέγγονά μας.

Ω ελάτε! Ξεπουλιέται όσο όσο και ο θόλος μας με τρύπες στην ασπίδα από τα καθημερινά νταβατζιλίκια των καλών ανατολικών γειτόνων μας με τους φερετζέδες.

Οι τάφοι μας στα Χανιά είναι έτοιμοι κι αυτοί από καιρό. Ο μπαμπάς Δρακουμέλ έχει φροντίσει.

Το τοματάκι Κύκνος έχει χτιστεί στην Πύλο με πολύ καλό σαμάρι για τον Αντωνάκη.

Οι πύργοι του ΓΑΠ της αμερικάνικης Πελοποννήσου ψηλώνουν κι άλλο με ισραηλινούς έρωτες, με συγγραφές βιβλίων, με μαραθωνίους και με ισορροπίες ποδηλάτου εν μέσω μπάσταρδων μπιρμπιλομάτηδων τέκνων με ψεύτικο όραμα οικολογίας και εξαγγελίες για το Δίστομο - που το θυμήθηκε άραγε; Σκατά συμβουλάτορες σίγουρα έχει το καλοπαίδι.

Τα τσιφλίκια στον θεσσαλικό κάμπο περιμένουν να ποτιστούν κι άλλο από τα μεγάλα έργα της αιώνιας εκτροπής του μεγάλου ποταμού, των προηγούμενων μπαζών από τα ολυμπιακά αποκτήματα, της βαθιάς σήραγγας των τούνελ της Εγνατίας και των Αττικών στοών και κρυφών διαδρομών.

Οι βόρειοι κήποι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου με τον παλιό γραφικό να χαίρεται λουσμένος στη μουσική της ποντιακής λύρας και των γλυκών λαδερών εδεσμάτων με πολύ σιρόπι και τον καινούριο γελωτοποιό με τα καλά κρασιά να τρίβει τα χεράκια του και να ρίχνει σάπια μηλαράκια στις καφέ αρκούδες με νέες ελπίδες για απελευθέρωση και έκλυση των ηθών.

Όλα καλά και ανθηρά δηλαδή! Όλα στρωμένα, ίσια και μεταξωτά, ξεκάθαρα κι αδιατάρακτα! Ω ελάτε επενδυτές μας! Η εκκλησιαστική εξουσία λιβανίζει στους κατά τόπους ρυθμούς της, ο Κάρολος διατηρεί το κελί του στο όρος και παντρεύει τον πρωτότοκό του, η Άγγελα πήγε ταξιδάκι αναψυχής στο νησί της Αφροδίτης και όλοι μαζί οι ταγοί μοχθούν για το όραμα της σωτηρίας της ενωμένης Ευρώπης.

Ω ελάτε επενδυτές! Ω ελάτε δανειστές! Όλοι μαζί στο όραμα των χοντρότερων πορτοφολιών, στο όραμα της περισσότερης εξουσίας, στο όραμα της απέναντι όχθης, της άλλης πλευράς για τη συνέχιση του δικού μας …γαμησιού. Ω ελάτε, γαμιόμαστε!

Και για να σοβαρολογήσω μετά το ειρωνικό και γελοίο του θέματος: Ο Έλληνας τραγουδάει πάντα. Και στη χαρά και στη λύπη. Από την αρχαιότητα. Με όσες δυνατές φωνές και με όση οργή υπάρχει ακόμα, θα φωνάζουμε και θα τραγουδάμε. Μπροστά στους προβολείς και μπροστά στα φώτα. Μέχρι οι από πάνω μαλάκες να ανοίξουν τις στρόφιγγες- πράγμα που δεν βλέπω για το προσεχές μέλλον.

Τραγουδάμε πάντα και τις ημέρες μας και τις νύχτες μας. Και με πολύ γνήσια ελληνική ψυχή. Όχι επειδή είναι αλύτρωτη ή αλύτρωτες οι δικές μας, αλλά επειδή η δικαιοσύνη ήταν πάντοτε τυφλή στα σκοτεινά υψηλά δίκτυα της κοινωνίας των εντόπιων ή ξενόφερτων σαλονιών.

Πίσσα και πούπουλα λοιπόν στους ευγενείς άρχοντες που θέλουν τη νύχτα μας. Η Σερ σ΄ εκείνο το παλιό κινηματογραφικό έργο που, μάλλον λόγω ηλικίας, δεν θυμάμαι ούτε τον τίτλο του (κάτι με πανσέληνο και όπερες είχε να κάνει), ήταν υπέροχη. Και εξακολουθεί να είναι στα νέα της έργα.

Εμένα, παρακαλώ ξυπνήστε με όταν τελειώσει κι αυτό το κινηματογραφικό έργο. Για να πατήσω το κουμπί του rewind μου και να στρίψω γρήγορα τον δείκτη του ρολογιού μερικές ημέρες μετά, όταν θα ανοίξει το τριώδιο και θα φορέσουν όλα τα καρναβάλια του δημόσιου βίου τις μάσκες τους.
Θα φοράω την αδιάβροχη μάσκαρά μου, θα μουτζώνω και με τις δυο παλάμες μου ξανά προς τον νότο και θα αναφωνώ: Καλώς ήρθες και πάλι τρελλό καρναβάλι!