ΠΡΟΣ ΞΙΝΟΜΑΥΡΟΝ

Στις περασμένες Δημοτικές Εκλογές τα καρντάσια οι Σαλονικιώτες το πήραν απόφαση και είπαν να ανοίξουν ένα Apelia, για να δουν τι γεύση έχει το γ@μίδι εν πάσει περιπτώσει, σε σχέση με τα κλασσικά, βαριά τσίπουρα που έπιναν δεξιά-αριστερά επί χρόνια. Το ίδιο θα έκανα και γω, αν ψήφιζα στη φοιτητομάνα πόλη όπου ωρίμασα επιστημονικά, και γιατί πίστευα ότι ο Γιάννης ο Μπουτάρης μπορεί όντως να φέρει κάτι νέο στο ύφος και στην πρακτική της πολιτικής και γιατί, είν'αλήθεια, έχει χαραχτεί βαθιά μέσα μου κείνο το διαφημιστικό των παιδικών μου χρόνων (http://www.youtube.com/watch?v=kdO9lV2nI60), το concept του οποίου έχω βάλει στόχο να πραγματοποιήσω και εγώ επακριβώς, όταν μεγαλώσω, δηλαδή να προσφέρω, σε σταθερή βάση, στην εκάστοτε σύντροφό μου (άμα βρίσκω, that is) κάποιες όμορφες στιγμές, με ένα δροσερό για αρχή, συνοδεία τυριού και τελειώνοντας την τρυφερή συνεύρεσή μας γευστικά και ξένοιαστα, παίζοντας μελωδικά το όργανό μου στη μούρη της. Προχθές ωστόσο το Apelia μου' κατσε κάπως ξυνά στη γλώσσα. Και συνέβη αυτό, όταν έμαθα ότι ο Γιάννης δεν έδωσε άδεια για να πραγματοποιηθεί η σημερινή ομιλία του Μίκη στην Αριστοτέλους, με την αιτιολογία ότι ΔΕΝ...

Γράφει ο Αϊστόουλ Δεμπάνκ

  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΕΙ Η ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΞ.

Γιάννη μου συγγνώμη, αλλά θα βάλω μια Smirnoff, για να τα καταλάβεις με τον τρόπο που έκανες πριν το κόψεις.

Όσο και να διαφωνεί κανείς με το πολιτικό παρελθόν του Θοδωράκη και με όλη εν γένει τη διαδρομή του (ευτυχώς ήμουν δευτεροετής, όταν έγινε υπουργός του Μητσοτάκη και μου πέρασε ξώφαλτσα η αποκοτιά, γιατί το μόνο που με ένοιαζε εκείνη την περίοδο ήταν αι τεταρτοετείς, ανεξαρτήτως επιστημονικού πεδίου-ποτέ δεν είχα παρωπίδες και μονομέρεια στη Γνώση), όσο ακόμα και να μην αρέσει σε κάποιον η μουσική του ρε αδερφέ, γούστο του καπέλο του στο κάτω-κάτω, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι τούτος ο άνθρωπος αποτελεί κομμάτι της πολιτικής και της πολιτιστικής ιστορίας του τόπου και μας έχει κάνει και λίγο γνωστούς παραέξω, γαμώ την τρέλα μου, είτε το όνομα «Ζορμπάς» σε παραπέμπει σε εξοπλισμούς είτε σε μεθύσια στο κυμοθάλασσο. Φίλος μάλιστα μου έχει μεταφέρει ότι στο αεροδρόμιο του Τόκυο, πριν χρόνια, άκουσε στα ηχεία μελωδίες Θοδωράκη. Και δεν με ενδιαφέρει αν ο Γιαπωνέζος φιλτράρει με το δικό του τρόπο τις δημιουργίες του μεγάλου μαλλιά μας, τροποποιώντας π.χ το στίχο «βαράνε στην ταράτσα τον Ανδρέα» σε «βαράνε στην ταράτσα τη Μιζούχο», για να τον ενσωματώσει στη δική του S.M καθημερινότητα. Με νοιάζει που, όταν θα εκτονώνεται, θα ξέρει ότι το σάουντρακ έχει αυθεντική μυρωδιά Ελλάδας, στην οποία μπορεί και να φέρει κάποια στιγμή τη Μιζούχο, για να ρεφάρει από τις βουρδουλιές που της έχει χώσει στα κωλομέρια.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν ζήτησε την πλατεία Αριστοτέλους, ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΤΙ. Ό,τι κι αν είναι αυτό, μαλακία ή σοφία, γιατί δεν του δίνουμε τη γαμωπλατεία να μιλήσει και να κρίνουμε μετά; Δηλαδή ρε Γιάννη, σε μια περίοδο που (θα το πω όπως η στερημένη Ασπασία στο “Dolce Vita” για να αποδοθεί όπως πρέπει η διάσταση) ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΜΑΣ από τα μέτρα που ανακοινώνονται καθημερινά, μέτρα που θα έκαναν ακόμα και το Σερίφη του Νότιγχαμ να σκύψει το κεφάλι και να ψυθιρίσει ένοχα «ρε παιδιά, μήπως το παραγαμήσαμε δω χάμου;;;», εσύ, Γιάννη, κρίνεις ότι, αντί να ακούσουμε μια ακόμα σκέψη για την κατάσταση, σκέψη ρε φίλε, δεν θα πληρώσουμε κιόλας, ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΕΣΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΦΡΑΠΕΔΑΔΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ;; Ώπα ρε Γιάννη, δεν το πας καλά. Βάλε ένα διπλό, γιατί συνεχίζω.

Τον περασμένο Φλεβάρη δήλωσες με μεγάλη άνεση και ταχύτητα πως, αν σου υπέβαλαν σχετικό αίτημα, ευχαρίστως θα επέτρεπες την οργάνωση ενός gay parade στην πόλη. Εγώ αυτό το ακούω με μεγάλη ευχαρίστηση, όπως εύκολα μπορείς να καταλάβεις από τη φωτό προφίλ μου, ωστόσο, αναρωτιέμαι, η κακιά αδερφή, πώς γίνεται ρε Γιάννη να αποφασίζεις τόσο γρήγορα ότι θα μας αφήσεις να μοστράρουμε τα απολλώνια λαδωμένα κορμιά μας, κλείνοντας για ώρες το κέντρο της πόλης, ενώ για μια δίωρη ομιλία του Μίκη το συζητάς νυχθημερόν στα κανάλια εδώ και δύο μέρες;


Και θα πρέπει  να σου πω, ως έχουσα εμπειρία στα gay parade, πως και αυτά έχουν τον αρνητικό αντίκτυπό τους στην εμπορική κίνηση μιας πόλης. Θα σου επισημάνω, ενδεικτικά, τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο κλασσικός για ένα gay parade διάλογος μεταξύ κρεοπωλών, ορμώμενων εκ πεζοδρομίου, και συναγωνιστριών για τα δικαιώματά μας, ορμώμενων εξ άρματος, όταν οι πρώτοι ρωτήσουν περιπαικτικά «πώς το τρίβουν το πιπέρι κούκλες;;» και εισπράξουν την απαξιωτική απάντηση «α να χαθείτε,  ΤΣόΛΙΑ !!!». Και συ καταλαβαίνεις, ως επιχειρηματίας Γιάννη μου, ότι οι συνέπειες για την ταπητουργική βιοτεχνία ή βιομηχανία της περιοχής μπορούν να αποβούν τραγικές, γιατί η αδερφή μπορεί να σε πετάξει και από την τηλεόραση και από την αγορά.

Γιάννη μου, καλό το σκουλαρίκι στο εβδομηντάχρονο αυτί σου, καλό το τατουάζ- σαύρα στον δημαρχιακό καρπό σου, καλές και οι εκπομπές-λιβανιστήρια στον  εναλλακτικό Θεοδωράκη για το «νέο ύφος της εξουσίας», αλλά ο προοδευτικός ο άνθρωπος στην πράξη φαίνεται.


Σε παρακαλώ λοιπόν, μη με κάνεις να μετανιώσω που, όταν η φιλόλογος βρισκόταν στο κεφάλαιο «γαμάτα αρχαία τσιτάτα», εξηγώντας το «ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΑ ΔΕΙΚΝΥΣΙ» (= άμα πάρεις εξουσία στα χέρια μάγκα, τότε θα δούμε πραγματικά τι καπνό φουμάρεις και όχι στα λόγια), εγώ ψυθίριζα από το απέναντι θρανίο στην Αννούλα «γάμα τα αρχαία τσιτάτα και δείξον μοι γυνή ό άνδρα ευτυχήν ποιεί».


Και μιας και σου μένουν μερικές ώρες μέχρι να αναθεωρήσεις την απόφασή σου και να ξαναανέβεις στα μάτια μας, άντε ρε Γιάννη, ΔΕΙΞΟΝ US (άει γαμήσου Κανάκη) τι πραγματικά είσαι. Αν είσαι.

www.psema.gr