ΚΑΤΩ ΚΕΡΔΙΖΩ, ΠΑΝΩ ΧΑΝΩ

Το πινγκ πονγκ είναι πάντοτε ένα από τα πιο αγαπημένα μου αθλήματα. Μέγιστα αντανακλαστικά και εξωφρενείς ταχύτητες. Μου αρέσει να παρακολουθώ, ωσάν τους εκφωνητές των ειδήσεων που διαβάζουν τα... προδιαγεγραμμένα τους λόγια πίσω από τις υψηλής τεχνολογίας κάμερες στα στούντιος, τους παίκτες να ανταλλάσουν χτυπήματα υπό τους ήχους του σχετικά εκνευριστικού τικ τακ στις πλαστικές ρακέτες τους. Εν αντιθέσει με το
μπάσκετ, η μπάλα δεν κάνει μαλακό γκελ αλλά φεύγει "σφαίρα" προς τα πάνω.
Θυμάμαι άριστα πολλά παιχνίδια στο υπόγειο της βίλας μου με παλιές παρέες όπου τους μάζευα για να γελάσουμε, μαχόμενοι ο ένας τον άλλον σε διαρκή ματς λόγου και ξιφομαχιών στο πράσινο τεραίν του πινγκ πονγκ πίνοντας μπύρες, βότκες και τα αγαπημένα μας space και red bull για τους μικρότερους. Ο καθένας με τις ανησυχίες του, με τα υπαρξιακά του, όλοι λευκοί Έλληνες εργαζόμενοι, άλλος βαμμένος δεξιός, άλλος αριστερός κι άλλος free liberal spirited.
Η μεγαλύτερη φάση που έζησα μαζί τους ήταν όταν το μπαλάκι χτύπησε τον παλιό κρυστάλλινο πολυέλαιο που είχα βρει όταν έκανα την ανακαίνιση ενός παμπάλαιου κτηρίου σε θεατράκι και πολιτιστικό κέντρο. Έσπασε όλες τις διαφανείς σταγόνες που έριχναν τη σκιά τους στον μπεζ περλέ βαμμένο τοίχο μου κι έγινε... χαμός. Κάτι σαν κόλαση!
Φωνές, σαστισμένα ουρλιαχτά κι εγώ να φωνάζω: Μην κουνηθεί κανείς! Θα τα μαζέψω όλα εγώ!
Ο πιο ενσυνείδητος έτρεξε αμέσως στην κουζίνα φέρνοντας μαζί του επιστρέφοντας τη σκούπα και το φαράσι. Η μικρή ξυπόλυτη κόρη μου έπιασε το νεύμα μου κι έβαλε αμέσως τα πόδια της στον μαλακό καναπέ. Οι υπόλοιποι, σαστισμένοι από την αναπάντεχη βροχή σπασμένων γυαλιών, συμμορφώθηκαν και... ακινητοποιήθηκαν. Μιλάμε για πολλή φάση, σας λέω.
Τώρα που τα ξαναθυμάμαι όλα αυτά, γελάω ξανά και περιμένω πότε θα έρθει ο Ιούλιος να τους ξανακαλέσω όλους τους μπαγάσηδες στο υπόγειό μου και στο roof garden με τη μικρή πισίνα έχοντας θέα στο νέφος του Λεκανοπεδίου και πέρα μακριά στη θάλασσα, συζητώντας για τα παιδιά και τα όνειρά μας όσο φεύγει ο χρόνος.
Δεν νομίζω να φέρει κανείς αντίσταση. Άλλωστε, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ κι έχοντες ευήκουα ώτα, ξέρουμε πάνω κάτω τις χαρές του να... παίζεις μπάλα με παρέα, είτε κερδίζεις είτε χάνεις.
Την προσεχή φορά συνάντησης, να φέρετε και high tech κάμερες να ανεβάσουμε τα παιχνίδια live στο Vimeo και στο YouTube! O σκηνοθέτης κι ο οπερατέρ θα έχουν πάντα το σταθερότερο χέρι. Σκηνικό φυσικά αναλαμβάνω εγώ. Για τους καρπούς των κόπων μας βέβαια, δεν είμαι και πολύ σίγουρος. "Παίζει" η αποδοτικότητά τους ανάλογα με την ευαισθησία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και την έκθεση στα καιρικά φαινόμενα.