ΑΧ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΕ... ΜΙΣΕΙΣ!

Ένα μήνα σχεδόν μακριά και ήδη βαρέθηκα την ξενιτιά της μεγαλούπολης των βροχών και της υγρασίας με τους ξινούς Άγγλους και τις άπειρες αδελφές.

Θέλω να γυρίσω ξανά πίσω στο νοτιοανατολικό νησί που τ΄ αγαπώ και με μισεί. Πίσω στη...

Γράφει η Sola Krupeza

μάνα γη των μύθων και των ημίθεων. Με τα δροσερά ποτάμια της, τα ζεστά σιντριβάνια της και την καθάρια θάλασσα. Με τη μυρωδιά του φρεσκοτηγανισμένου γαύρου στην ταβέρνα, μ΄ ένα ποτήρι τσίπουρο φίσκα στα παγάκια στο χέρι κι όλη η παρέα ξυπόλυτοι να τραγουδάμε και να παίζουμε μπάλα μεθυσμένοι και να βουτάμε ξανά και ξανά μετά όλη μέρα.

Στην πατρίδα με τα στραβά και με τα κουτσά της, με το ανήλεο κράτος της να με σφυροκοπεί και να με μισεί, έστω κι εδώ που είμαι, αλλά και με τους γνήσιους ανθρώπους της με τα γλυκά χαμόγελα και την ελπίδα για το αύριο να μη σβήνει.

Ένας παππούς, πριν φύγω απ΄το νησί όπου πήγα διακοπές, μου δώρισε δυο κιλά φέτα από δικιά του παραγωγή. Πεντανόστιμο είναι και το φυλάω στο ψυγείο μου ως κόρη οφθαλμού στη μικρή λονδρέζικη σκοτεινή μου τρύπα. Θα το μοιραστώ μόνο με την Ινδή φίλη μου, με λίγο Κρητικό ελαιόλαδο και ρίγανη απ΄την Εύβοια ακούγοντας ανάμικτα ελληνικά, ινδικά, ροκ, άριες και new age τραγούδια. 

 

Χάνω και το μαύρισμά μου σιγά σιγά και επανέρχομαι στο φυσιολογικό λευκό μου χρώμα. Που να βρω όμως ήλιο εδώ να το διατηρήσω, θα χρειαστώ κι άλλο μέικ απ και ρουζ για τη χλομάδα μου. 

 

Σκέφτομαι να βάλω και μια βούλα στο μέτωπο, έτσι μου προτείνει η φιλενάδα μου. Θα το δοκιμάσω στον καθρέφτη μου και υπόσχομαι να στείλω βίντεος και φωτογραφίες με εμένα μαζί, απ΄ όπου κι αν πατάω το ποδαράκι μου, για τις ανταποκρίσεις και τα ρεπορτάζ από τα εδώ events. Μπούργκα δεν έχω σκοπό να φορέσω ποτέ βέβαια, όσο κι αν με πιέζει η άλλη κολλητή μου που είναι μωαμεθανή.

Shalamalekum λοιπόν από το μουντό Λονδίνο και… καλό απόγευμα στους ιθαγενείς ανθέλληνες. Υπομονή, το καλοκαίρι πλησιάζει.

www.psema.gr